Herman Rohde (ur. 20 lutego 1921 r. w Camden, New Jersey, zm. 26 lipca 1992 r.) amerykański wrestler, niemieckiego pochodzenia znany pod pseudonimem Nature Boy Buddy Rogers. Pierwszy w historii WWE Champion.Urodził się w rodzinie niemieckich emigrantów. Pracował jako policjant w New Jersey i tam został zauważony przez promotora wrestlingu. Następnie rozpoczął karierę na ringach w Houston, gdzie przybrał pseudonim Buddy Rogers.
Kariera[]
Lata 1940-1960[]
Czterokrotnie zdobywał tytuł Texas Heavyweight Championa, prowadząc przy tym długi feud z Lou Thesz na ringu, jak i poza nim. Po opuszczeniu Houston zmienił swój styl. Przefarbował włosy na blond oraz otrzymał od swojego promotora Jacka Pfefera pseudonim Nature Boy. Wraz z pojawieniem się w telewizji budził wiele kontrowersji. Nie był też lubiany przez publiczność. Dołączył do federacji w Saint Louis oraz stał się jej główną gwiazdą. W 1950 odszedł i dołączył do federacji w Ohio. Walczył tam do 1960 roku.
National Wrestling Alliance (1960-1963)[]
W 1961 roku otrzymał tytuł NWA World Heavyweight Championship. 30 czerwca tego samego roku obronił pas w starciu z Patem O'Connorem. Walczył w obronie swojego pasa z Lou Theszem. 24 stycznia 1963 roku doszło między nimi do decydującego starcia. Lou Thesz zdecydowanie wygrał walkę i zdobył tytuł NWA World Heavyweight Championship. {C}Rogers posiadał również pas USA Tag Team Championship, a jego partnerem był Johnny Handsome Barend. Tytuły zdobyli w 1962 roku w starciu z Johnnym Valentine i Arnoldem Skaalandem. Następnie pokonali parę Valentine & Ellis i utrzymali pasy do wiosny 1963, kiedy to stracili je na rzecz pary Austin & The Great Scott. Po tym starciu tag-team upadł i rozpoczęli krótki feud, by latem 1963 wspólnie zmierzyć się z Brunem Sammartino i Bobo Brazilem. Przegrali tę walkę i ich współpraca została zakończona. {C}W trakcie feudu z JHB tworzył tag-team z Bobem Ortonem, dziadkiem Randy'ego Ortona.
World Wide Wrestling Federation (1963)[]
W 1963 roku odszedł z NWA i dołączył do World Wide Wrestling Federation. Został pierwszym mistrzem WWWF. Miał jednak problemy z sercem. Przegrał zaledwie 48 sekundową walkę z Brunem Sammartino, przez co stracił pas (nieoficjalnie mówi się, że Rogers został wyciągnięty ze szpitala i zmuszony do walki). Wielki rewanż miał się odbyć 4 października 1963 roku, jednakże Buddy Rogers zdecydował się przejść na sportową emeryturę. Jego miejsce w walce o pas zajął Gorilla Monsoon.
WWF (1978-1992) i śmierć
W 1978 roku powrócił do wrestlingu jako promotor takich gwiazd jak Jimmy Snuka, Gene Anderson czy Ken Patera. Najbardziej zauważalnym po jego powrocie momentem był feud z Ricem Flairem. Jego przygoda z wrestlingiem zakończyła się po tym, jak złamał biodro. Zmarł 26 czerwca 1992 roku w wyniku obrażeń odniesionych podczas pobytu na Tri-State Wrestling Alliance (poprzednika ECW). W 1994 roku został pośmiertnie wprowadzony do WWE Hall of Fame. W wrestlingu[edytuj]
W wrestlingu[]
Finishery[]
Figure Four Grapevine
Osiągnięcia[]
- American Wrestling Association
- AWA Eastern States Heavyweight Championship (1 raz)
- AWA World Heavyweight Championship (Ohio version) (3 razy)
- Midwest Wrestling Association
- MWA Ohio Tag Team Championship (4 razy) - z Great Scottem (3) i Juanem Sebastianem (1)
- Montreal Athletic Commission
- World Heavyweight Championship (Montreal version) (3 razy)
- NWA Capitol Wrestling
- NWA United States Tag Team Championship (Northeast version) (2 razy) - z Johnny Valentine (1) i Johnny Barend (1)
- NWA Chicago
- NWA World Heavyweight Championship (1 raz)
- NWA United States Heavyweight Championship (Chicago version) (1 raz)
- NWA Mid-America
- NWA Mid-America Heavyweight Championship (1 raz)
- NWA San Francisco
- NWA World Tag Team Championship (San Francisco version) (1 raz) - z Ronnie Etchison
- NWA Western States Sports
- NWA North American Heavyweight Championship (Amarillo version) (1 raz)
- Pro Wrestling Illustrated
- PWI Stanley Weston Award (1990)
- Professional Wrestling Hall of Fame and Museum
- Przyjęty w 2002 (Television Era)
- Southwest Sports Inc.
- NWA Texas Heavyweight Championship (1 raz)
- Texas Heavyweight Championship (4 razy)
- Texas Tag Team Championship (1 raz) - z Otto Kuss
- World Wide Wrestling Federation / World Wrestling Federation
- WWE Hall of Fame (Przyjęty w 1994)
- WWWF World Heavyweight Championship (1 raz, pierwszy w historii)
- Nagrody Wrestling Observer Newsletter
- Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame (Przyjęty w 1996)
- Inne tytuły
- Maryland Eastern Heavyweight Championship (3 razy)
- World Heavyweight Championship (Jack Pfeffer version) (5 razy)
Galeria[]
